در حالی که دستگاه‌های با دیافراگم برای جلوگیری از سقوط به طور کامل به گیره تکیه می‌کنند، دستگاه‌های نگهدارنده خود ترمز دارای مکانیزم داخلی هستند که در هنگام سقوط روی طناب‌ها قفل می‌شوند. با این حال، هنگام استفاده از دستگاه قلای خود ترمز، همچنان باید دست ترمز خود را روی طناب نگه دارید. دستگاه‌های ته دیافراگم، روزنه‌ای برای عبور یک حلقه طناب ایجاد می‌کنند. این حلقه توسط یک کارابین قفل کننده بسته می شود که سپس به مهار محکم می شود. شما تقریباً برای همه چیز از کارابین استفاده می کنید - چسباندن، راپل زدن، بستن به لنگرهای ایمنی و محکم کردن طناب ها به نقاط حفاظتی. طیف وسیعی از سخت‌افزارهای یخ‌نوردی ما شامل برخی از بزرگ‌ترین نام‌های صنعت می‌شود تا زمانی که در شرایط سختی قرار می‌گیرید که تجهیزات شما انجام می‌دهند، خیالتان راحت باشد.
برای هر نوع دیگر از سنگنوردی، طناب زدن بخشی ضروری از ورزش است. همراه با استفاده صحیح از تسمه، کارابین، دستگاه نگهدارنده، کشش سریع و بادامک، در صورت لیز خوردن یا افتادن از روی سنگ، طناب های کوهنوردی جان شما را نجات خواهند داد. این کفش ها پایین هستند، بنابراین برای محافظت از شما در برابر سرما طراحی نشده اند. اما اگر به یک مکان سرد می روید، احتمالاً باید از صخره، یخ و برف بالا بروید. برای این منظور به نوع دیگری از کفش - چکمه و کرامپون کوهنوردی نیاز دارید. بنابراین، این لوازم شامل کفش مناسب برای صخره نوردی یا خاکی شیب دار و چکمه های کوهنوردی با کرامپون برای یخ نوردی است.
لنگرهای سنگ نوردی متحرک
چیزهای زیادی برای انجام سفرهای کوهنوردی وجود دارد، از غذا و تجهیزات گرفته تا دوربین و جلوه های شخصی. بیشتر راهنماها از شما می خواهند که یک کوله پشتی 30 تا 50 لیتری به همراه داشته باشید تا وسایل مورد نیاز را در سفر حمل کنید. این کوله‌پشتی‌ها باید نسبتاً سبک، راحت برای پوشیدن و ضد آب باشند.
لنگرهای صخره نوردی
بنابراین، چه یک عدد الگوی طبیعی آزتک باشد یا یک هیولای پشمالو، چیزی برای همه وجود دارد. متأسفانه، صخره‌ها و کوه‌ها گهگاه عادت دارند که خود به خود بشکنند و سنگ‌ها، صخره‌ها و گاهی صخره‌ها را به پایین بیاورند. بدیهی است که این یک خطر برای هر کوهنوردی است، به همین دلیل است که کلاه ایمنی یکی دیگر از قطعات کلیدی تجهیزات صخره نوردی است. برای تمام دوره های کوهنوردی ما، به یک بسته 45-60 لیتری نیاز دارید.
یک عیب بزرگ این است که آنها باید در حین نصب یا برداشتن کاملاً جدا شوند تا خطر افتادن وجود داشته باشد. مهارها برای محافظت از سقوط یک کوهنورد با توزیع نیروی سقوط در درصد زیادی از بدن طراحی شده اند. آنها را می توان برای پیاده روی، کوهنوردی، اسکی در زمین های برفی، یخی یا مختلط با کرامپون روی یا بدون آنها استفاده کرد. گزینه های بی پایانی در بازار وجود دارد که با توجه به طراحی ساده، همه تقریباً به خوبی یکدیگر هستند. به علاوه، کیسه های گچی یکی از معدود تجهیزات صخره نوردی هستند که به شما اجازه می دهند کمی شخصیت خود را منعطف کنید.
جمار ابتدا توسط یک تکه تار یا بند به مهار کوهنورد متصل می شود و سپس جمار روی طناب بسته می شود و قفل می شود. معمولاً برای بالا رفتن از یک طناب ثابت از دو صعود کننده استفاده می شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت هرمو بازدید نمایید
برای بالا رفتن از طناب ثابت متصل به لنگرهای برفی در شیب تند، فقط از یک جومار استفاده می شود که از دست دیگر برای نگه داشتن تبر یخی استفاده می شود. انواع مختلف کوهنوردی ویژگی های خاصی را برای مهارها تضمین می کند. کوهنوردان ورزشی معمولاً از مهارهای مینیمالیستی استفاده می کنند که برخی از آنها دارای حلقه های دنده دوخته شده هستند. کوهنوردان آلپ اغلب مهارهای سبک وزن را انتخاب می کنند، شاید با حلقه های پا جدا شوند.
هدف اصلی آنها این است که اجازه دهند طناب با حداقل تلاش برای جلوگیری از سقوط یک کوهنورد قفل شود. بسته به نوع صعودی که می‌خواهید انجام دهید، سه نوع دستگاه مهار وجود دارد - لوله‌ای، کمک شکستن، و شکل 8. اگر قبلاً در مورد دستگاه عقب نشنیده اید، اساساً این یک ترمز اصطکاکی مکانیکی است که برای محافظت از کوهنوردان در برابر سقوط یا پایین آوردن آنها از صعود استفاده می شود. خمیر چندین نقطه اصطکاک ایجاد می کند، به این معنی که نگهدارنده مجبور نیست وزن کامل کوهنورد را در هنگام فرود نگه دارد.
کوهنوردی به تجهیزات مختلفی از جمله تجهیزات فنی کوهنوردی، ابزار ناوبری، تجهیزات شبانه روزی، لباس و کفش مناسب و آب و غذا نیاز دارد. کسانی که به کوهنوردی می پردازند نه تنها باید وسایل لازم برای صعود به کوه را داشته باشند، بلکه باید وسایل مورد نیاز برای زنده ماندن چندین روز در کوه را نیز داشته باشند. دستگاه های مهار فنری دارای یک بادامک داخلی هستند که در هنگام سقوط روی طناب کوهنوردی قفل می شود. آنها همچنین مکانیزمی دارند که می تواند این قفل را برای راپل یا پایین آوردن کوهنوردان آزاد کند. آنها کاملا شبیه به کفش های پیاده روی هستند، اما آنها متفاوت هستند. چکمه‌های کوهنوردی مخصوصاً برای صخره‌نوردی و یخ‌نوردی طراحی شده‌اند و برای پیاده‌روی «عادی» روی چمن، خاک یا سنگ چندان راحت نیستند.
کفش های کوهنوردی به گونه ای طراحی شده اند که بهترین تماس ممکن را بین پاهای شما و سطح ایجاد کنند. آنها خاص هستند و نمی توان از آنها برای پیاده روی یا پیاده روی معمولی در خیابان استفاده کرد. در عوض، آنها سبک وزن هستند و طوری ساخته شده اند که محکم روی پاهای شما قرار بگیرند. شما حتی می توانید کمی احساس ناراحتی کنید، اما زمانی که شروع به کوهنوردی می کنید می توانید از آنها قدردانی کنید. این دستگاه ها ترمزهای اصطکاکی هستند که برای طناب های نزولی طراحی شده اند. دستگاه‌های بلی، دستگاه‌های ترمز اصطکاکی مکانیکی هستند که برای کنترل طناب در زمان بند استفاده می‌شوند.
کارابینی که طناب در آن گیره می شود اغلب دارای یک دروازه خمیده است، به طوری که بستن طناب به این کارابین به سرعت و به راحتی انجام می شود. هنگامی که یک کوهنورد از دیوار بالا می رود، برای حفظ ایمنی باید طناب را از طریق کشش سریع ببندد. ایمن‌ترین، آسان‌ترین و مؤثرترین مکان برای چسباندن به کوییک‌درا زمانی است که در ارتفاع کمر باشد.
لطفاً جهت دسترسی به لیست بهترین دستکش کوهنوردی کلیک کنید
دستگاه های Belay اساساً به عنوان ترمز در طناب کوهنوردی عمل می کنند. از آنجایی که از دستگاه‌های مهار برای مدیریت کشش طناب و گرفتن کوهنورد در صورت سقوط استفاده می‌شود، داشتن آنها برای ایمنی صعود ضروری است. هر نوع سفر کوهنوردی که نیاز به طناب زدن یا صخره نوردی دارد، نیاز به استفاده از کارابین دارد.
کوهنوردان Big Wall معمولاً کمربندهای کمردار و حلقه های پا را ترجیح می دهند. همچنین مهارهای تمام بدن برای کودکان وجود دارد که ممکن است لگن آنها برای حمایت ایمن از یک مهار استاندارد بسیار باریک باشد. این مهارها حتی در صورت وارونه شدن از افتادن کودکان جلوگیری می کند و یا برای کودکان ساخته شده اند و یا از تار و پود ساخته شده اند. برخی از کوهنوردان در مواقعی که احتمال وارونگی وجود دارد یا هنگام حمل یک کیف سنگین از مهارهای تمام بدن استفاده می کنند. مهارهای سینه نیز وجود دارد که فقط در ترکیب با بند سینه استفاده می شود.
رویکرد شما به تجهیزات هرچه که باشد، یک چک لیست به شما کمک می کند تا به خاطر داشته باشید که چه چیزی را برای آماده شدن برای سفر عجله کنید. اما به یاد داشته باشید که The Ten Essentials راهنمایی است که باید متناسب با ماهیت گردش باشد. آب و هوا، دوری از کمک و پیچیدگی باید در موارد ضروری انتخاب شده لحاظ شود. هفت مورد ضروری اول معمولا جمع و جور هستند و از سفری به سفر دیگر تفاوت چندانی ندارند و می‌توانند برای تسهیل بسته‌بندی با هم گروه‌بندی شوند.
کوهنوردان با راندن تبر یخی به داخل برف یا شفت، امنیت و ایمنی بیشتری را هنگام صعود تضمین می کنند. کلاه‌های کوهنوردی برای محافظت از کوهنوردان در برابر صخره‌هایی که بالای سرشان شل می‌شوند، طراحی شده‌اند. علاوه بر این، کلاه ایمنی کوهنوردان را در صورتی که سر خود را به یک برآمدگی برخورد کند یا بلغزد و با صخره ای برخورد کند، محافظت می کند. دستگاه‌های خمیر خود ترمز شونده به سبک دیافراگم شبیه به دستگاه‌های دارای دیافراگم هستند. از آنجایی که تحت بارگیری قفل می شوند، برای راپل یا پایین آوردن کوهنوردان موثر نیستند.
اقلامی مانند چکمه های کوهنوردی کرامپون، کلاه ایمنی و تبر یخ، اقلام استاندارد تقریباً برای هر صعود کوهنوردی هستند. هنگام پوشیدن بند صندلی، طناب کوهنوردی در اطراف ناف شما بسته می شود. به طور مشابه، پیشرفت‌های آتی در پلیمرها و کامپوزیت‌ها به ناچار بهبودهای بیشتری را در عملکرد محصولات فعلی ایجاد می‌کند و منجر به توسعه تجهیزات جدید برای این ورزش می‌شود.
اینها با کشش 2 تا 3 درصد در برابر فرسودگی زبرتر و مقاوم تر هستند. حلقه‌های تار یا طناب لوله‌ای، به نام اسلینگ یا رانر، ساده‌ترین تجهیزات و برخی از مفیدترین آنها هستند. استفاده از این قطعات ساده بی پایان است و آنها یک پیوند مهم بین کوهنورد، طناب، کارابین ها و لنگرها هستند. رانرها عمدتاً از تارهای لوله ای 9/16 یا 1 اینچی ساخته می شوند و توسط سازنده گره خورده یا دوخته می شوند.
نتایج آزمایش UIAA نشان می‌دهد که مهارهای سینه تأثیر بیشتری نسبت به مهارهای نشسته بر گردن وارد نمی‌کنند، و به آنها مزایایی مشابه مهار تمام بدن می‌دهند. کویک دراو از دو کارابین غیر قفل تشکیل شده است که توسط یک حلقه کوتاه از پیش دوخته شده از تار به هم متصل شده اند. به طور متناوب، و کاملاً منظم، تارهای از پیش دوخته شده با تسمه ای از تارهای داینما/نایلون فوق الذکر جایگزین می شوند. این معمولاً از یک حلقه 60 سانتی متری است و می تواند بین کارابین ها سه برابر شود تا یک حلقه 20 سانتی متری تشکیل شود. سپس در صورت نیاز به طول بیشتر، بند را می توان به یک حلقه 60 سانتی متری تبدیل کرد که تطبیق پذیری بیشتری نسبت به حلقه از پیش دوخته شده ارائه می دهد. کارابین هایی که برای گیره در حفاظ استفاده می شوند عموما دارای یک دروازه مستقیم هستند که احتمال جدا شدن تصادفی کارابین از محافظ را کاهش می دهد.
اگر می دانید که قرار است از زمین های مسطح تر، با تعداد زیادی یخچال و دامنه های برفی عبور کنید، من با تبر کوهنوردی می روم. اگر قرار است کوهنوردی سخت انجام دهید، می گویم یک تبر یخ نوردی بیاورید. تبر یخی معمولاً 60 تا 90 سانتی متر طول دارد و دارای یک کلنگ و یک سر و یک سنبله در انتهای دیگر آن است. برخی از محورهای یخ مستقیم هستند، در حالی که برخی دیگر منحنی هستند.
کیت اصلی نجات شکاف شامل یک قرقره سبک وزن، کارابین های قفل کننده و غیر قفل، طناب نایلونی، قلاب های دوخته شده، لنگرهای برفی و/یا یخ و تبرهای یخ است. همه این چیزها - کلاه ایمنی، طناب، کارابین، تبر، کرامپون مانند یک مجموعه دنده پیچیده به نظر می رسند. جومارها عملکردی مشابه گره های اصطکاکی دارند، اما برای استفاده از آنها به تلاش کمتری نیاز است. جومار از یک بادامک استفاده می‌کند که به دستگاه اجازه می‌دهد آزادانه در یک جهت بلغزد، اما وقتی در جهت مخالف کشیده می‌شود، طناب را محکم بگیرد. برای جلوگیری از جدا شدن تصادفی جمار از طناب، از کارابین قفل کننده استفاده می شود.
